Tanpınar, kültürümüzü bir iç âlem medeniyeti olarak görür ve bu medeniyetin belirli bir ahlâkı taşıyan, manevi vazifelere inanan, nefislerini terbiye etmiş insanlar tarafından oluşturulduğunu belirtir. Huzur adlı eserinde, kahramanı Mümtaz’ın iç huzura kavuşma arayışını konu alır. Roman, hastalık, ölüm, tabiat, medeniyet gibi çeşitli temaları içerirken, Mümtaz’ın Nuran’a duyduğu aşk eserin merkezinde yer alır. İstanbul, bu aşkın yaşandığı çevre olarak ön plana çıkar ve adeta bir roman kahramanı gibi ele alınır.